26 Ağustos 2013 Pazartesi

Burdayım ama ..

Farkındayım! Uzun zaman oldu yaz(a)madım.  Yazmak istedim yapamadım. Oysa yeni hikayelerle yazıp çizirdiklerimle burada olacaktım. Olmadı! Bu yazı böyle atlatmak istemezdim. Ama bi kendi hayatımı kendi işimi,kendi yolumu bulana kadar sanırım doğru düzgün yazamayacağım. Bilmiyorum hayatımın artık bi düzene girmesini istiyorum.
Bu tatil bana yaradı mı diye sorarsanız; evet ama.. Bir şeyler eksik. Ve bu eksiklik benim hayatım,yaşamım.
Keşke istediğimiz çoğu şey olsa, olabilse..
Kendimi 2 haftadır kitap okumaya adadım. Birini bitiriyorum birine başlıyorum. Kendimi, kendi hayatımı onlar da buluyorum ve onlarla birlikte yaşıyorum. Yine düşler de..
Ben düşlerden uyanıp artık gerçeği yaşamak istiyorum..

Bloglara bakıp çıkmaya, kendimi iyi hissedersem okuyup yorum atmak için burada olacağım yine. Fakat uzunca bir süre uzun uzun yazamayacağım (sanırım). Hayatım biraz düzene girene kadar. Kafa mı toplayıp iyi bir LaLa olarak dönene kadar..

Bana  zazuze035@gmail.com (her ne kadar aceleyle alınmış dandik bir gmail adresim olsa da) dan ulaşabilirsiniz.

                                                                            Düş kızı LaLa.

2 Ağustos 2013 Cuma

Sadece arkadaşız; x

Agustosss gelmiş hoşgelmişş,niye gelmişşş?
Ağustos gelince hemencecik bitcekmiş gibi geliyor bana yaz. Böyle içim burkuluyor,üzülüyorum.
Hep  temmuzun ortasında kalsakk yaaa  ne güzeel olur :))



Benim aşk hayatıma gelek hemen(çünkü başka yazcagım konu yok), çoğu aşkına isim koymuş bende x mi desem kısaca, ne desem uzun uzun düşünmek istemiyorum :))
Biz neyiz neciyiz çözemedim. Şakadan sadece arkadaşız diyoruz. O diyor gerçi, ben bişeycik demiyorum. O deyince suratım aha şu yandaki bebekcik gibi oluyo. :/




Böyle dolaşınca şakadan yine elimden tutmalar falan filan derken hoooop! dur diyorum arkadaş arkadaşın dudagından öpmeye kalkışır mı? hahah.
Sinir oldum bak yine. Bunu gidip ona sorgulatmak lazım yaaa şimdi biz neyiz,neciyiz?bunun bi ismi var mı acep?  Bunu sormazsam olmaz. Çünkü öyle ismi olmayan şeyleri sevmem. Ben de ona göre davranayım yani. Çocuk ağırdan alıyor gerçi ama rahatsız oluyorum. bi öyle bi böyle aaa.

Ben bu aşk meşkte yine  bir şey hissetmiyorum niyeyse, sadece alışıyorum. Sonra o gidince de üzülüyorum. İlk başlarda böyle pırpır atıyor kalbim. Sonra sürekli görüşünce geçiyor hafif. Bir şey hissetmemem normal mi? Kendimi hala yalnız hissediyorum niyeyse. O kadar alışmışım ki yalnızlık denen şeye. Bir an x'in varlığını unutuyorum ve depresyona giriyorum. Ama onun değer verdiğini anlayabiliyorum.. Hissettiriyor yani. Bense odun bi LaLa olarak hala hayatımı sürdürmekteyim. Hep ilgiyi o versin,ben alayım:) Sonra da bu LaLa neden yalnız diiymi? Biliyorum hatalıyım. Napayım bu konularla ilgili kitap okuduğum halde böyleyim.İçimdeki sevgiyi bile aileme gösteremiyorsam, çok vahim durumdayım.


x'le bizim şarkımızı buldum . ilk defa bu şarkı bana şuan da anlamlı geliyor hhhaah.