Ruh Hallerim

Mutluyken, huzurluyken yazamıyorum ben niyeyse. Oysa insan mutlu olunca daha çok anlatası gelmez mi? Bende tam tersi işliyor galiba. Şuan kafama taktığım bir şey yok. Olmasın da zaten. Çünkü o zaman cidden çekilmez biri oluyorum.

Bay W nin lüks hayatı

Bay W yi biraz daha abartarak anlatmak istiyorum. Çünkü ne kadar çok abartırsam hem ben hem siz ondan nefret edersiniz. Siz de nefret edin bunu istiyorum.

Bay W

Bay W kızlarla takılmayı çok seven bir tip. Okula son model arabasıyla gelir, babasının ünlü şirketlerinden bahseder, son model arabasını değiştirmekten bahseder, eski sevgililerinden bahseder , bahseder de bahseder.. ve son derece aşktan yakınan birisidir. Biraz kısa boyuna, yaşına ve yaşlanan bedenine aldırış etmez.

Yollarımızın kesişeceğini hiç düşünmemiştim. Gözü yükseklerde, havalı, ukala birisi görünümünde olduğu içindi sanırsam. Ama okulda da en ağır abimiz.

Ama ne var ki yollar kesişir..

5 Aralık Dünya Gönüllüler Günü

TEGV (Türk Gönüllüleri Eğitim Vakfı)'in varlığından önceden haberim yoktu. Keşke olsaydı da boşa geçen 2 yılımın bir kısmını burada geçirseymişim diyorum.

Bundan arkadaşımın aracılığıyla haberim olmuştu ve ben de gitmek, katılmak için sabırsızlanmıştım. Hatta arkadaşımın başvuru haberini beklemeden kendim internetten başvuruyu yapıp hemen göndermiştim:) Başvurum kabul olmuş, ilk vakıf toplantısına katılmıştım. Sonra temel gönüllü eğitimlerine. Ortam o kadar güzel, sıcak ve samimiydi ki anlatamam. Hem yeni insanlarla tanışıyorsun hem de oraya katkı sunacagın için mutlu oluyorsun. Kendini, yapabileceklerini, neleri yapamayacağını ölçüp tartıyorsun.

1 buçuk yıl sonra tekrar blog !!

Buraya birşeyler yazmayalı o kadar uzun zaman olmuş ki yazmayı unuttuğumu düşündüm bi an:)
O değilde tam aksine ne yazacağını da bilemiyor insan o uzun aradan sonra..
Yaşıyorum işte, hayatım öncesinden daha da iyi. Tam olmak istediğim yerdeyim, her ne kadar geç kalınmış olunsa da bazı şeylere.
Artık yavaş yavaş burada tekrar yerimi alabilirim..
Neden olmasın..?
:)