Temmuzun ortası: adı aşk.

Yanarım yanaarım ne yapsaaam yanarıııım, aah bunların  hesabını kimlereeee sorayımmm???

Bugün güzel şeylerden bahsedeceğim kısa ve öz. Çünkü yazacak başka detayım yok. Yazsam da derdime çare yok. Derdimee dermanım yookk.

Şimdi böyle kelebek gibi havalardayım. Kalbim pırpır. Bil bakalım ne oldu? Doğru tahmin ettin. Bunun adı aşk..

Uzun zamandır konuşmadığım, (birbirimizle) konuşamadığım(ız) ortaokul arkadaşım. Aynı sınıfta değildik ama karşılaşıyorduk tabi. Gel zaman git zaman derken Tanrı bizi feyste karşılaştırdı. Bundan bi 2 yıl önce falan.
Bazen ben yazıyorum bazen o. En çok o. Ama tabi yine uzun süre konuşamıyorduk. Ne bilim yazmıyodu çocuk.
Sonra ne mi oldu? 2-3 ortaokul arkadaşlarımın yazmaya başladıgı sıralarda, bu da geldi. Konu konuyu açınca tel muhabbeti oldu. Günler geçtikçe birazcık daha iyi olduk gibi yine emin değilim. Daha 2 hafta anca oldu.. Size demiştim ben temmuzun ortası benim için bir dönüş noktası diye. Akışına bıraktığım şey gerçekten kendiliğinden gelişiveriyor.
Ama bazıları gelişmiyor işte. Neyse içim sıkıldı yine.

Daha sonra geleyim bari gelişmeler için. Şimdilik gideyim.